Pazar günü, yaklaşık bir yıl önce sağcı/faşist bir darbe ile devrilen Eva Morales ve partisi MAS (Sosyalizme Doğru Hareket) Bolivya seçimlerini ilk turda kazandı. İlk sonuçlara göre yüzde 52,4 civarında oy alan MAS adayı Luis Arca’nın ikinci tura çıkması gerekmeyecek. MAS adayı, sağcı aday ve eski başkan Carlos Masa’yı aldığı yüzde 31,5 ve faşist sağ aday L Fernando Camacho’yu ise yüzde 14,1 oyuna karşı kolayca yendi.
MAS sağcı/faşist darbenin başlangıç tarihi olan 20 Ekim 2019’a nazaran (yüzde 47) daha yüksek bir oy almış oldu. Üstelik mevcut seçimlerde, aşırı sağcı ve hiçbir meşruiyeti olmayan, sandıkların başına askeri güçleri dikmekle tehdit eden ve TV, basın yayın gibi kitle iletişim aygıtlarını elinde bulunduran bir iktidarın koşulları altında bu kadar yüksek bir oya ulaşmasının politik değeri de oldukça yüksektir.
Ne Olmuştu?
20 Ekim 2019 seçimleri sonrası, MAS karşıtı cephe seçimlerde sahtekârlık iddiasında bulundu. Ardından Bolivya sağının sokak hareketleri, ABD Başkanı Trump ve Brezilya’nın benzer bir darbe planı ile iktidara gelen faşist başkanı Jair Bolsonaro’nun desteğiyle Eva Morales’in 10 Kasım’da ülkeden kaçması ile sonuçlanan süreç başlatıldı.
Ardından çok düşük bir oy almış olan Jeanine Áñez adlı aşırı sağcı politikacı “geçici başkan” olarak görevlendirildi. Ancak özellikle yerli halklar ve maden işçileri darbeye karşı direnişe başladılar. Onlarca kişinin katledildiği üç ayrı katliam peşi sıra tarihlerde gerçekleştirildi.
Seçim Sonuçları: Ezilenler İçin Bir Umut?
Özellikle Dünya genelinde yaygınlaşan aşırı sağ, bonapartist iktidarlar ve kitle hareketleri ile, Latin Amerika’da yaygınlaşan sol popülist, daha doğru bir ifade ile sosyal kapitalist iktidarları yıkmaya dönük, arka planında ise ABD-Çin hegemonya mücadelesinin bulunduğu bu süreç içerisinde Bolivya seçimleri yeni aşırı sağın geriletilmesi doğrultusunda önemli bir adım.
Ancak komünist devrimciler için mevcut seçim sürecinde esas alınacak ve değerlendirilmesi gereken ölçüt bir burjuva işçi partisi olan MAS’ın zaferinden çok MAS’a bu zaferi kazandıran kitle iradesinin kendisidir.
Bu anlamda Bolivya’da –ve dünyanın geri kalanında- kitlelere gerçekleri açıklayacak, çözüm yolunun “işçi-emekçi Sovyetlerinin” inşasından ve beraberinde işçi milisleri ile kendini savunan bir proleter iktidarın/işçi hükümetinin propagandasını yapacak ve yolunu inşa edecek Enternasyonal Devrimci bir Parti’nin inşasının kaçınılmaz bir zorunluluk ve gereklilik olduğu görülmektedir.
Kurtuluşun “sosyal” kapitalizmde değil, sosyalizmde olduğunu gösteren ve bunun için mücadele eden devrimci bir parti; işte ihtiyacımız olan budur.
E. Serkan
