79 yıl önce Troçki takma adıyla bilinen Lev Davidovich Bronstein, Stalinist ajan Ramon Mercader tarafından katledildi. Troçki, ilk muzaffer işçi devrimini ele geçiren, Stalinist bürokrasinin hedefindeydi. Katilleri, yaşayan son Bolşevik olan Troçki’nin fikirlerini de öldürmenin peşindeydiler.
Troçki ve bir avuç yoldaşı, 1930’larda Stalin’in acımasız cinayetlerine ve işçi iktidarının bürokratikleşmesine karşı amansız bir mücadeleye giriştiler. Karşı devrimci bürokrasi, bu mücadeleyi kendi statükosunu korumak için büyük bir zulümle durdurmaya girişti. Troçki Sovyetler Birliği Komünist Partisi’nden kovuldu ve ardından sürgüne mahkûm edildi. Fikirlerinin savunucuları büyük zulümlere uğradılar.
Troçki, Rusya’da devrimin dinamiklerini öngören ilk kişiydi. Sürekli Devrim teorisini geliştirdi. İşçi sınıfının geri bir ülkede, burjuva demokratik sorunların çözümünü de üstlenerek sosyalist devrimi gerçekleştirebileceğini savundu. 1905’te Petrograd Sovyeti’nin başında ve lideriydi. Lenin’in yanında, Kızıl Ordu’nun kurucusu ve askeri lideriydi. 1919-1921 iç savaşı sırasında on dört emperyalist ordu ve müttefiki beyaz orduları mağlup eden kızıl komutan Troçki, büyük bir devrimci liderdi.
Bu son derece popüler liderin imajını yıkmak Stalinizm için kolay bir iş olmamıştı. Devletin bürokratikleşmesine yönelik eğilimlere karşı, Troçki’nin başlattığı siyasi mücadeleyi durdurmak isteyen Stalinci bürokrasi, onun karşı devrimci olduğu fikrini yaymak için büyük bir karalama kampanyası yürüttü.
Troçki, en olumsuz koşullarda, önce SSCB’de, sonra da kendisi için “vizesi olmayan bir gezegen” haline gelen dünyada, tam on beş yıl boyunca savaştı. Ailesi ve sevdiklerinin katledilmeleriyle ağır bedeller ödedi. En büyük oğlu ve yoldaşı Leon Sedov, 1938’de IV Enternasyonal’in kuruluş konferansının organizasyonu sırasında Stalin’in ajanları tarafından Paris’te zehirlendi. Kızı Zina derin psikolojik bozukluklar geçirdi ve sonunda intihar etti. Siyasi aktivist olmayan son oğlu Sergei, Gulag’a gönderildi ve vuruldu.
Troçki, işçi sınıfının ilk devrimci zaferini boğmaya çalışan bürokrasiye karşı, devrimci bir alternatifi örgütlemek için hayatının son anına kadar coşku ile mücadele etti. O fırtınanın içerisinde bir meşaleydi. Ve onun mücadelesi ve düşüncesi sayesinde Sosyalizm hala milyonlarca insanın umudu.
1905 devriminden önce Troçki devrimcilere şöyle sesleniyordu:
“işçileri makinelerinin ve atölyelerinin başından alın; fabrikaların kapılarından sokaklara çıkarın; komşu fabrikalara gönderin; oralarda da işi durdurun; sokaklara yeni halk yığınları çıkarın. Böylece fabrikadan fabrikaya, atölyeden atölyeye giderek, yola büyüye büyüye ve polis barikatlarını geçe geçe, yoldan geçenleri aranıza katarak, karşıdan gelen grupları içine alarak, caddeleri doldura doldura, genel toplantılara yarayacak ilk binayı işgal ederek; binaya iyice yerleştikten sonra, binayı durmadan değişen dinleyicilerin aralıksız devrimci toplantı yapmalarına yarayacak şekilde kullanarak, yığınların hareketine düzen katmış olur, onların güvenini arttırır, olayların amacını ve anlamını onlara anlatmış olursunuz; ve böylece kenti bir devrim kampına döndürürsünüz – hareket planı genel olarak budur.” L.Troçki, Hayatım