Evet, “bunların” elinde hemen her şey olabileceğinden de kötü hale geldi, daha da kötü olma ihtimali büyük. Gidişat onu gösteriyor. Ancak neticede onlar da yukarıda tasvir etmeye çalıştığımız dünyanın bir parçası. Kendilerine has usulleri ve kurnazlıkları ne olursa olsun aynı nesnelliğe tabiler.  (Hatta bazen bu gerçeğin ardına saklanmaya çalışıyorlar!) Uysalar elbette iyi olur, ancak başta ekonomik durum olmak üzere karşı karşıya olduğumuz temel sorunların, öyle muhalefetin büyük bölümünün zannettiği gibi, kendi başına “hukuka uyularak” vb. yollarla çözülmesi mümkün değil. Çünkü bir üstyapı kurumu olarak “hukuk” aslında son derece sınıfsal bir kavram; hangi koşullarda kimin yararına işleyeceği toplumsal güç ilişkilerine bağlı. (Yabancı sermayenin gelmek için şart koştuğu söylenen hukuk, doğrudan kendi mülkiyet güvenliği ile sınırlı. Bunun emeğin hak ve özgürlükleriyle bir ilgisi yok.) Bu ilişkilerin temel belirleyeni de ekonomik, toplumsal, siyasi, örgütsel, kültürel bütün boyutlarıyla (Yani tek başına “ekonomik” değil!) sınıf mücadelesi.